عارفانه

دیشب

قدم می زدیم

با خدا

کوچه پس کوچه های خواب را

ماه را پشت سر می گذاشتیم

تا روشن شدن چشم دنیا

و فوت می کردیم تک تک ستارگان را

تا تولد دوباره خورشید

دیشب بی واسطه

من بودم و او

ودستی که گرفته بود

وجودم را

و بیرون می کشید

مرا از دالان تاریکی

تا دلم روشن و

روشن تر شود

دیشب می گفت و می شندیم و

تا مزرعه ئ خورشید ، ذره ذره آب می شدم

گلهای آفتاب گردان دورم حلقه می زدند

دلم روشن و روشن و

روشن تر می شد،

و خدا بود که می خندید

و تنهایم می گذاشت با روز

و زنگ صدایش که بیدارم می کرد:

امروز روزی دیگر است...