پارسا دردونه مامان

   دیشب قدم می زدیم با خدا کوچه پس کوچه های خواب را ماه را پشت سر می گذاشتیم تا روشن شدن چشم دنیا و فوت می کردیم تک تک ستارگان را تا تولد دوباره خورشید دیشب بی واسطه من بودم و او ودستی که گرفته بود وجودم را و بیرون می کشید مرا از دالان تاریکی تا دلم روشن و روشن تر شود دیشب می گفت و می شندیم و تا مزرعه ئ خورشید ، ذره ذره آب می شدم گلهای آفتاب گردان دورم حلقه می زدند دلم روشن و روشن و روشن تر می شد، و خدا بود که می خندید و تنهایم می گذاشت با روز و زنگ صدایش که بیدارم می کرد: امروز ر...